Dwa koty Korzyści dla kota z drugiego kota Wyrwanemu ze swojego naturalnego środowiska, zamkniętemu w czterech ścianach, a więc pozbawionemu kontaktów z przedstawicielami tego samego gatunku, Twojemu futrzakowi, koci towarzysz może wydać się wprost bezcennym skarbem. Stojąc na podłodze nareszcie będzie mógł spojrzeć żywej istocie prosto w oczy, a nie w buty, poszaleć z nią w stylu, który lubi najbardziej, porywalizować w długości drzemki. Dwa koty inspirują się wzajemnie, bawią się lub też uprawiają wspólne zapasy, nigdy się nie nudzą, w związku z czym przeżywają mniej stresów i innych przykrych stanów psychicznych niż pojedynczy kot. Mają mnóstwo okazji do pozytywnego wydatkowania energii biorąc udział w wielu typowo kocich sportach, takich jak polowanie czy gonitwy, uczą się od siebie dostrzegania, rozumienia i przejawiania postaw dominacji i podległości, dzięki czemu ich koci świat zyskuje właściwe proporcje i barwy. Zdecydowana większość mieszkających parami kotów bardzo się lubi i przyjaźń tę okazuje sobie w sposób niezwykle wzruszający, poprzez wzajemną toaletę czy sen w czułej bliskości. Nieliczne wyjątki, kiedy dwa koty nie przepadają za sobą również nie wykluczają ich bardzo harmonijnego współżycia, gdyż, po krótkim okresie bojów, zazwyczaj dochodzi między nimi do kompromisowego zawieszenia broni. Korzyści dla ciebie Nie mniej pozytywnych doświadczeń dostarczy kocia para również Tobie. Przede wszystkim będziesz miał niepowtarzalną okazję obserwacji całej gamy niezwykle interesujących, niepowtarzalnych wzajemnych relacji dwojga zwierząt. Oprócz tego, jeśli często przebywasz poza domem, pozbędziesz się poczucia winy wynikającej z przeświadczenia, że Twój pupil może czuć się samotny i opuszczony. Dwa koty dodadzą sobie otuchy, kiedy będziesz je musiał przetransportować w nieznane im miejsce, ewentualnie zostawić pod opieką obcej osoby. Zapomnisz o zmartwieniach, których nieraz przysparzały Ci akty agresji jedynaka lub też przejawiane przez niego destrukcyjne zapędy. Nie martw się też, że koszty utrzymania dwóch kotów znacznie przerosną Twoje możliwości. Wystarczy im bowiem wspólna kuweta (zużycie żwirku przez dwa koty jest tylko minimalnie większe, niż kiedy korzystał z niego tylko jeden kot), miska na wodę i wiele innych akcesoriów, takich jak transporter, drapak, czy zabawki. Bardzo pozytywnie przedstawia się też kalkulacja wydatków związanych ze zbiorowym żywieniem kotów. Ponieważ przeważnie obecność konkurencji do miski poprawia stołownikom apetyt, sprowadzenie do domu drugiego kota sprawia, że nie musisz już tak często, jak niegdyś wyrzucać niedojedzonych potraw do śmietniczki, w efekcie czego dwa koty żywisz o wiele efektywniej, niż jednego. Z kolei stosując suche, gotowe karmy, będziesz mógł kupować większe, a więc i dużo tańsze opakowania, bez ryzyka, że stracą one świeżość, zanim zostaną zużytkowane. Integracja Jeśli twój kot jest dorosły, to kup mu małego kiciusia, ponieważ maluchowi będzie łatwiej wejść w nową rolę, a starszy kot nie wyczuje w nim godnego uwagi rywala. Jeśli mają to być dwa koty dorosłe, to najlepiej, aby oba były wysterylizowane, a nowy kot był przyzwyczajony do obecności innych kotów. W kwestii płci bardzo poważnym, a czasem wręcz niemożliwym do rozwiązania problemem, może się okazać jedynie przekonanie do siebie dwóch dojrzałych, aktywnych seksualnie kocurów. W innych okolicznościach nie odgrywa ona żadnej znaczącej roli. Po wprowadzeniu nowego do domu, powinieneś pokazać go rezydentowi nie wypuszczając przybysza z rąk. Jeśli prezentacja wypada pomyślnie uwolnij nowego i obserwuj reakcje obu kotów. W przypadku agresywnego zachowania rezydenta lub dużego niepokoju nowego, koty należy na pewien czas rozdzielić i trzymać je w zamkniętych, osobnych pomieszczeniach pozwalając na ograniczony kontakt przez szparę w otwartych drzwiach. Po jednym lub, jeśli trzeba, kilku dniach, kiedy sytuacja ulegnie wyraźnej stabilizacji, możesz zacząć wypuszczać przybysza, cały czas jednak monitorując proces wzajemnych kontaktów. Przeważnie przebiegają one już bez większych problemów. W pojedynczych przypadkach, kiedy sprzeciw dotychczasowego jedynaka jest zbyt silny, spróbuj zastosować wobec niego łagodne środki uspokajające lub też użyć dostępnych w lecznicach i sklepach zoologicznych produktów o działaniu poprawiającym nastrój, tzw. atraktantów, które rozpyla się w pomieszczeniu lub na sierść kotów. Dwóm osobnikom dorosłym zdarzyć się może również otwarty konflikt, kiedy wpadają w prawdziwą furię. Walczących na serio kotów nigdy nie staraj się rozdzielić rękami, bo może się to dla Ciebie skończyć bardzo boleśnie. Raczej odwróć ich uwagę głośnym dźwiękiem, rzuć między nich duży, ale niezbyt ciężki przedmiot, np. poduszkę lub koc, albo polej adwersarzy wodą, po czym jednego z nich ponownie zamknij w osobnym pomieszczeniu. W około 5% przypadków procesów adaptacyjnych mamy do czynienia z tzw. miłością od pierwszego wejrzenia. Koty, które z miejsca przypadną sobie do gustu, zostają dozgonnymi przyjaciółmi, a ich hierarchiczne zróżnicowanie jest bardzo niewielkie. Również mniej więcej w 5% przypadków wzajemna akceptacja przebiega z dużymi problemami. W takiej sytuacji, choć koty z czasem przyzwyczajają się do siebie, bywa, że swojej nieufności nie dają rady przezwyciężyć i nawet bawiąc się razem i nie popadając w poważniejsze konflikty, nigdy nie dopuszczają do prawdziwej zażyłości. Jest tak zwykle, gdy jeden z kotów zajmuje pozycję wyraźnie dominującą. Zdecydowana większość kotów (90%), po początkowym kilku lub kilkunastodniowym okresie buntu, z jeżeniem sierści, wyginaniem grzbietów, prychaniem, warczeniem i syczeniem, które to zachowania mają odstraszyć przeciwnika, w końcu doskonale się ze sobą dogaduje, i w późniejszym okresie ich wzajemne relacje cechuje już pełnia tolerancji i zrozumienia.